แก้ว...

Jun 7, 2001

This story is inspired by my friend's sand story.

[บทแรก]

แก้วสวยสดใสใบนั้น
ก็พลันตกแตกร้าวสลาย
หล่อหลอมเจียระไนยมาแทบตาย
แต่สุดท้ายก็พลาดพลั้งพลันร่วงลง

[บทสอง]

จะมีแก้วร้าวใบไหน
ตระหนักในคุณค่าคงความหมาย
ว่าเดิมเคยเป็นเพียงเศษเม็ดทราย
ที่อดทนมากมายก่อนงดงาม

[บทสาม]

เศษแก้วที่เคยหม่นหมอง
จึ่งมองเห็นภาพยิ่งใหญ่
เคยผ่านความยากมาเพียงไร
เพียงแตกไปใช่หมดความสำคัญ

หล่อหลอมทนร้อนอีกครา
ใช่ว่าจะไร้ซึ่งความฝัน
ละลายสิ้น ทรมานผ่านคืนวัน
เพราะเชื่อมั่นว่าพรุ่งนี้นั้นยังมี

[บทสี่]

เปรียบดั่งเช่นชีวิตคน
สับสนค้นคว้าใฝ่หา
แบ่งปันความสุขให้กันมา
เท่าที่ว่าความสุขนั้นพอมี

[บทส่งท้าย]

แต่สิ่งที่ถูกกระทำไป
ล่วงแล้วหาไม่ มิยอมกลับ
ดั่งแก้วที่ร้าวและเยินยับ
ล่วงลับจากใจ ไม่เคยแล

แก้วร้าวยอมหลอมตัวตน
อดทนไม่ยอมพ่ายแพ้
แม้อดีตถูกทำตกไม่แคร์
ก็ขอแค่ ความสุขปันกันมา

หากแก้วเปลี่ยนไปไร้ชีวิต
ไม่มีจิตใดๆ ให้ใฝ่หา
เห็นคนปันความสุขกันทุกครา
และลืมค่า แก้วน้อยใบนี้ไป

ถึงแม้แก้วใบนี้มิใช่คน
ไม่ถูกสนว่าอุราจะหม่นไหม้
สิ่งที่ทำ ที่ทำได้ ไม่สนใจ
อย่าปันสุข ให้ไว้ เพียงกับคน

สิ่งที่แก้วใบนี้เฝ้าวอนขอ
ถึงแม้ท้อ ถึงแม้จะสับสน
แต่ก็ไม่ละทิ้งความอดทน
ในที่ห่างไกลคนจะสนใจ

ไม่เคยขอไปเป็นเช่นดั่งเดิม
ไม่เคยขอให้เติม เอาใจใส่
ขอแค่ได้คอยดูแลและห่วงใย
เพียงขอคนให้ไว้ใจนั้นเพียงพอ

การแบ่งปันความสุขมีหลากหลาย
ใช่ต้องทำมากมายเช่นใครขอ
ใช่ผูกพันธ์แน่นหนักให้คอยรอ
แค่คนพอผ่านเห็นแก้ว ก็สุขใจ

@}--,--'---

A very important moment in the work on oneself is...
when a man begins to distinguish his personality and his essence.

A man's individuality can grow only from his essence.
It can be said that a man's individuality is his essence, grown up, mature.

But in order to enable essence to grow up,
it is first of all necessary to weaken the constant pressure of personality upon it,
because the obstacles to the growth of essence are contained in personality.

-- G.I. Gurdjieff

Back to some more words | the main page