คำกริยาคล้อยตาม
คำกริยาคล้อยตาม คือ
คำกริยาที่เกิดร่วมกับหน่วยคำที่แสดงบุรุษ พจน์ และการณ์ลักษณะ แต่ไม่รวมหน่วยคำที่
แสดงตำแหน่งจุดหมาย
เช่น ให้ ยืม
ถาม บอก เป็นต้น
ท่ามือกริยาจะคล้อยตามบุรุษและพจน์ของคำนามที่เป็น
ประธาน และ/หรือ คำนามที่เป็น กรรม (Padden 1990
:119-120)
คำกริยาคล้อยตามในภาษามือไทยเป็นสกรรมกริยา ในบางครั้งเป็นทวิกรรม
ท่ามือกริยาจะคล้อยตามบุรุษ
และพจน์ของคำนามที่เป็นกรรมตรงและ/หรือคำนามที่เป็นประธาน
และอาจรวมลักษณนามของกรรมตรงในกรณีที่
เป็นทวิกรรม
ท่ามือคำกริยาคล้อยตามไม่เกิดร่วมกับหน่วยคำที่แสดง ตำแหน่งจุดหมาย แต่ใช้พื้นที่ในเชิงวากยสัมพันธ์
(syntactic space) เพื่อแสดงทิศทางการกระทำกริยา คือ จากประธานไปยังกรรม หรือจากกรรมไปยังประธาน
ตัวอย่างเช่น
ฉันช่วยคุณ
พวกเราถามเขากันไหม
เขาบอกฉัน
คุณยืมเงิน(จาก)ฉัน
ฉันเชิญเขา
ในกรณีที่เป็นสกรรมกริยา โครงสร้างวากยสัมพันธ์เป็นดังนี้
หรือ
ในกรณีที่กริยาเป็นทวิกรรม โครงสร้างวากยสัมพันธ์เป็นดังนี้
หรือ
หรือ
ตัวอย่างเช่น
พ่อให้เงินแดง